Gezellig drukke dagen
21 Augustus 2016 | Kenia, Nairobi
Vrijdagochtend zitten wij al weer met smart op de jongeren te wachten. Inmiddels zijn wij er wat aangewend geraakt dat ze wat later komen dan 10.00 uur. Vandaag heeft dit mede te maken met dat het bijna weekend is, hierdoor is het drukker op de weg en zijn er meer files. Wanneer de jongeren er zijn gaan wij verder met de training. We kunnen weer een dag vullen met hetzelfde onderwerp. We merken dat de onderwerpen die we met elkaar bespreken hun erg aanspreken.
Tijdens de lunch eten wij chapati. Mariëtte en ik besluiten, om als echte afrikaanse vrouwen in wording, dit met onze handen te eten. In dit geval blijken wij meer Afrikaans te zijn dan de echte afrikanen, die een lepel gebruiken... Soms lijkt het net de omgekeerde wereld.
Zaterdagochtend worden wij opgehaald door Clinton en Austine. Wij gaan Lilly en haar man (Victor) opzoeken in hun huis. Onderweg valt er weer van alles te zien, zelfs iemand die op een kameel reed. De rijstijl van de mensen hier blijft toch echt wat anders dan onze rijstijl. Toch krijgen de mensen hier ook rijlessen. Dit zien wij even later, want dan rijdt er een lesauto voor ons. Zo wat rondkijkend en kletsend komen wij bij het huis van Lilly en haar man aan.
Het is even zoeken achter welke deur ze ook al woont, maar uiteindelijk hebben wij het gevonden. We worden warm onthaald door allebei. Erg leuk om te zien waar Lilly woont, ze hebben daar een leuk en mooi plekje om te wonen. Lilly geeft ons wat kooklessen en, als het goed is, weet ik nu hoe ik Ugali moet maken. Dit moet ik thuis maar een keer uitproberen.
Na de ochtend daar geweest te zijn en heerlijk gegeten te hebben is het weer tijd om afscheid van elkaar te nemen. Wij bekijken nog even een andere locatie van het gasthuis waar we nu verblijven, om te zien of dat een mooier plekje is om te verblijven. Daarna gaan weer terug naar ons appartement.
Vandaag (zondag) gaan wij weer naar het kinderhuis toe. Hier houden wij een kerkdienst met zijn allen. Dit gebeurd weer met veel zingen en klappen. Tyrus is ook weer in de dienst, deze keer heeft hij zijn vrouw en een van zijn twee kinderen meegenomen. Later komt ook Daniel nog (ook één van de eerste kinderen die opgevangen werd). Wanneer de dienst is afgelopen delen wij cake rond. Vorige week had Mariëtte verteld dat zij van bakken hield en een van de jongere kinderen vroeg toen of wij ook cake voor hem mee wilden nemen. Dus gisteravond zijn wij nog druk wezen bakken om zo vandaag twee cakes mee te nemen. Dit valt bij iedereen erg in de smaak.
Terwijl iedereen aan het smikkelen is van de cake zijn Lilly, Austine, Bill, Mariëtte en ik druk bezig met het sorteren van de kleding die wij vandaag uit gaan delen. We hadden twee grote tassen (beide van 23 kilo) meegenomen.
Wanneer de kleding uitgedeeld wordt blijft iedereen netjes wachten op zijn beurt, totdat er wat leuks voor hem of haar voorbij komt. Wat zijn ze blij en dankbaar met de kleding! Wanneer iedereen wat kleding heeft gekregen is het tijd om de kleding te gaan passen en ermee op de foto te gaan.
Vanmiddag zijn wij naar de masaimarket geweest met. Wat een kleurrijke boel is het hier. Iedereen roept ons om even bij zijn kraampje te komen kijken en probeert ons over te halen om wat te kopen voor de “laagste” prijs. Vorig jaar in Ghana had ik het onderhandelen al wat geleerd en dat kwam nu goed van pas. Met wat onderhandelen, vast blijven houden aan een prijs, weglopen, nogmaals onderhandelen en dan nogmaals vast blijven houden aan de prijs vertrekken wij uiteindelijk met een aantal leuke spullen, voor een leuk prijsje, weer naar huis.
Tijdens de lunch eten wij chapati. Mariëtte en ik besluiten, om als echte afrikaanse vrouwen in wording, dit met onze handen te eten. In dit geval blijken wij meer Afrikaans te zijn dan de echte afrikanen, die een lepel gebruiken... Soms lijkt het net de omgekeerde wereld.
Zaterdagochtend worden wij opgehaald door Clinton en Austine. Wij gaan Lilly en haar man (Victor) opzoeken in hun huis. Onderweg valt er weer van alles te zien, zelfs iemand die op een kameel reed. De rijstijl van de mensen hier blijft toch echt wat anders dan onze rijstijl. Toch krijgen de mensen hier ook rijlessen. Dit zien wij even later, want dan rijdt er een lesauto voor ons. Zo wat rondkijkend en kletsend komen wij bij het huis van Lilly en haar man aan.
Het is even zoeken achter welke deur ze ook al woont, maar uiteindelijk hebben wij het gevonden. We worden warm onthaald door allebei. Erg leuk om te zien waar Lilly woont, ze hebben daar een leuk en mooi plekje om te wonen. Lilly geeft ons wat kooklessen en, als het goed is, weet ik nu hoe ik Ugali moet maken. Dit moet ik thuis maar een keer uitproberen.
Na de ochtend daar geweest te zijn en heerlijk gegeten te hebben is het weer tijd om afscheid van elkaar te nemen. Wij bekijken nog even een andere locatie van het gasthuis waar we nu verblijven, om te zien of dat een mooier plekje is om te verblijven. Daarna gaan weer terug naar ons appartement.
Vandaag (zondag) gaan wij weer naar het kinderhuis toe. Hier houden wij een kerkdienst met zijn allen. Dit gebeurd weer met veel zingen en klappen. Tyrus is ook weer in de dienst, deze keer heeft hij zijn vrouw en een van zijn twee kinderen meegenomen. Later komt ook Daniel nog (ook één van de eerste kinderen die opgevangen werd). Wanneer de dienst is afgelopen delen wij cake rond. Vorige week had Mariëtte verteld dat zij van bakken hield en een van de jongere kinderen vroeg toen of wij ook cake voor hem mee wilden nemen. Dus gisteravond zijn wij nog druk wezen bakken om zo vandaag twee cakes mee te nemen. Dit valt bij iedereen erg in de smaak.
Terwijl iedereen aan het smikkelen is van de cake zijn Lilly, Austine, Bill, Mariëtte en ik druk bezig met het sorteren van de kleding die wij vandaag uit gaan delen. We hadden twee grote tassen (beide van 23 kilo) meegenomen.
Wanneer de kleding uitgedeeld wordt blijft iedereen netjes wachten op zijn beurt, totdat er wat leuks voor hem of haar voorbij komt. Wat zijn ze blij en dankbaar met de kleding! Wanneer iedereen wat kleding heeft gekregen is het tijd om de kleding te gaan passen en ermee op de foto te gaan.
Vanmiddag zijn wij naar de masaimarket geweest met. Wat een kleurrijke boel is het hier. Iedereen roept ons om even bij zijn kraampje te komen kijken en probeert ons over te halen om wat te kopen voor de “laagste” prijs. Vorig jaar in Ghana had ik het onderhandelen al wat geleerd en dat kwam nu goed van pas. Met wat onderhandelen, vast blijven houden aan een prijs, weglopen, nogmaals onderhandelen en dan nogmaals vast blijven houden aan de prijs vertrekken wij uiteindelijk met een aantal leuke spullen, voor een leuk prijsje, weer naar huis.
-
21 Augustus 2016 - 19:55
Dik:
Is dat op de foto Ugali? Kom het dan graag een keer bij je eten :).
Veel plezier verder! Enjoy!! -
21 Augustus 2016 - 20:09
Dik:
Wat is WhatsApp handig. Weet nu dat de lekkere uitziende maaltijd op de foto geen Ugali is, maar Capati. Ben benieuwd naar de rest van de foto's en de foto van de Ugali. Of is daar geen foto van?
Kan je de Capati ook al zelf maken?
-
21 Augustus 2016 - 23:01
Ineke:
Wat zijn jullie leuk bezig daar. Bakken, koken, allerlei dingen met de jongeren bespreken. Ze laten jullie straks niet meer gaan -
22 Augustus 2016 - 09:16
Wilma:
Jullie hebben een mooi programma. Aan de ene kant heel leerzaam en inspannend, maar aan de andere kant ook erg gezellig en ontspannen. Kan me voorstellen dat de jongeren samen met jullie genieten van al die dingen. Ook fijn dat er weer zoveel kleding meegenomen kon worden. Wat een zegen! -
22 Augustus 2016 - 09:41
Astrid:
Dik, op foto 10 en 11 zie je de ugali. Een soort deegbal waar je wat uit plukt en samen met de saus opeet :-). Lilian heeft lekker voor jullie gekookt. En wat mooi om te zien hoe blij de kids zijn met hun nieuwe kleding. En juist dat kaartje eraan, dan is natuurlijk prachtig. Zijn ze ook een keer de eerste drager van het kledingstuk. Wat een vreugd :-). Mooi om die blije koppies te zien. -
22 Augustus 2016 - 13:21
Els:
Weer zo'n leuk verslag!! Zo leuk om te lezen.
Krijgen we tijdens een rust van de Afrikaloop ook ugali? Ben er erg benieuwd naar -
22 Augustus 2016 - 18:53
Elise:
Wat een gezellige bedrijvigheid met elkaar.
Grappig dat jullie met de handen aten en zij met een lepel:)
Een kameel, ook grappig:):)
Geniet van jullie laatste week! -
22 Augustus 2016 - 22:32
Henk:
Wat prachtig zoals er in een periode van twee weken zo intens wordt samengewerkt. Het is genieten om zich dat te zien ontwikkelen. En jullie doen dat ook nog zo enorm goed. De reacties van de jongeren via What's App zijn duidelijk: ze genieten! Langzamerhand begint nu het aftellen. Ook fijn om jullie straks weer terug te hebben hier. Maar ondertussen gaan we nog een weekje genieten van jullie bezigheden. Lieve groet van hier... -
23 Augustus 2016 - 19:24
Gerja:
Wat leuk om al die blijde kinderhoofden te zien, zo stralend met hun nieuwe kleding. Echt mooi dat jullie ze op die manier nog even wat extra blij kunnen maken, naast alle trainingen. Dikke knuffel en liefs.. :-* -
24 Augustus 2016 - 18:19
Edwin:
Wat een feest. Geweldig hoe jullie daar jullie weg met hun gaat. En naast alle gezelligheid ook nog zo veel kennis overdraagt. Ik zie jullie zichtbaar genieten, en de jongeren met jullie en van jullie. Prachtige foto's ook. Doe ze allemaal de groeten van mij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
